පාද යාත්‍රාව ගිය බලාපොරොත්තු නොවූ ගමන

මේ ලිපිය ලියන්නේ මාතලන්ගේ බ්ලොග් එකේ වුන සංවාදයක් පදනම්ව. මෙම ලිපියේ සඳහන් වන ප්‍රතිශත එක්තරා සමීක්ෂණයකින් ලබා ගත්ත ඒවා. මෙම සමීක්ෂණ කල කණ්ඩායම 2015 අගෝස්තු මැතිවරණයේ එජාපයට ආසන 107 ක් ලැබෙන බව කීවා. ඇත්තටම ආසන 107 ලැබුණා. කොහොම වුණත් මට එම පාර්ශවය නම් කරන්න බැහැ. ඒ නිසා බොරුවක් කියල හිතන අය එහෙම හිතාගන්න.

යහපාලන ආණ්ඩුව ගැන ජනතාවගේ විශ්වාසය බිඳවැටිලා. එම නිසා මහින්ද නැවත බලයට එනවා කියන පිරිසක් ඉන්නවා. තව පිරිසක් කියනවා යහපාලන ආණ්ඩුව තවමත් ජනප්‍රියයි කියලා. විවිධ හේතු නිසා ආණ්ඩුවේ ජනප්‍රිය භාවය පිරිහිලා තිබෙන බව සත්‍යයක්. ඊට වඩා එක්සත් ජාතික පක්ෂය ගැන තිබූ ජන ප්‍රසාදයේ පිරිහීමක් ඇතිවී තිබෙනවා කිව්වොත් එය වඩා නිවැරදියි. ප්‍රතිඵල අනුව නම් පෙනී යන්නේ එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන් යම් ප්‍රමාණයක් මෛත්‍රීට ආකර්ෂණය වීමක්. රනිල්, මහින්ද සහ මෛත්‍රී යන තිදෙනාගෙන් වඩාත්ම ජන ආකර්ෂණය තිබෙන්නේ මෛත්‍රීට. එය 30% කට වඩා ටිකක් වැඩි ප්‍රමාණයක්. දෙවෙනි ස්ථානය රනිල්ට ලැබිලා. එය 20% කට මඳක් වැඩි ප්‍රමාණයක්. මෙම ප්‍රමාණය කැපුවත් කොල වර්ගයේ අය විය යුතුයි. වැට් වැඩි කිරීම වැනි රනිල් ප්‍රමුඛ පාර්ශවය ගෙනෙන සමහර ජනප්‍රියතාවයෙන් අඩු යෝජනා මෛත්‍රී විසින් නිශේධනය කිරීම සමහර විට එජාපයෙන් මෛත්‍රී පැත්තට යන්න හේතුවක් වෙන්න පුළුවන්. මම හිතන අනික් හේතුව නම් මෑත කාලයේදී මහින්ද සමඟ සසඳන කල රනිල් ගේ කථිකත්වය විශාල වර්ධනයක් පෙන්නුම් කලත් ඔහුගේ කථිකත්වය හා සසඳන කල මෛත්‍රී ගව් ගණනක් ඉදිරියෙන් වීමයි. එය එසේ වෙතත් සිදුවී ඇත්තේ මෛත්‍රී-රනිල් එකතුව මැතිවරණය පැවැත්වූ කාලයට වඩා තරමක් ඉදිරියට යාම. ඒ අනුව බලන කල යහපාලන ආණ්ඩුවේ ක්‍රියාමාර්ග මොනවා වුණත් මෙම දෙදෙනා එකතුව සිටින තැන පරාද කිරීම අපහසු දෙයක් වෙනවා. 

ආණ්ඩුවේ ක්‍රියාවන් නිසා මහින්ද මහතාට ඇති ආකර්ෂණය වැඩි වී ඇතැයි සිතන අයට දෙන්න හොඳ ආරංචියක් නම් නැහැ. මහින්ද මහතාගේ ජනප්‍රිය තාවය 2015 මහ මැතිවරණයට කලින් තිබ්බ ප්‍රමාණයට වඩා අඩුවෙලා. 2014 ජනාධිපතිවරණය  ප්‍රකාශ කිරීමට ප්‍රථම තිබුණ ප්‍රතිශතය භාගයකින් පමණ අඩුවී ඇතැයි කිව්වොත් පුදුම වෙයි. අද එය 20% ට තරමක් අඩු ප්‍රමාණයකින් තමයි තිබෙන්නේ. මේ තත්ත්වය මහින්ද මහත්මයාත් දන්නවා කියන එක තමයි මගේ විශ්වාසය. ඔහු ශ්‍රිලනිපයෙන් ඉවත්වී වෙනම පක්ශයක් නිර්මාණය කරනවා යැයි කොතරම් තර්ජනය කළත් අද පවතින තත්ත්වය අනුව ඔහු එහෙම කරන්න තිබෙන අවස්ථාව අඩුයි. එහෙම කලොත් ආසන ක්‍රමයෙන් පවත්වන්නට නියමිත ප්‍රාදේශීය සභා මැතිවරණ වලින් ඔහු අන්ත පරාජයක් ලැබීමත්, එජාපය විශාල ජයග්‍රහණයක් ලැබීමත් වෙනවා. මහින්ද කැඩී ගිය හොත් ශ්‍රිලනිප පරාජයක් වැලැක්වීමට මෛත්‍රී පාර්ශවය හංසයා හරහා තරඟ කිරීමට රනිල් සමඟ සන්ධාන ගතවීමට ඉඩ තිබෙනවා. එමඟින් විශාල එජාප ජයක් නොවී විශාල ජයක් හංසයා සන්ධානයට ලැබෙනවා.

පාද යාත්‍රාව පවත්වන්න තීරණයක් එන්නේ මේ පසුබිම උඩ. එහෙම නැතුව නඩු වලින් බේරෙන්න කරන එකක් කියමින් රජයේ පාර්ශවය ගෙනයන ප්‍රචාරයේ ඇත්තක් නැහැ. ඇත්ත වශයෙන්ම සිදුවනු ඇත්තේ මෛත්‍රීගේ මෛත්‍රිය හරහා සමහර අයට බේරෙන්න තිබ්බ අවස්ථාව නැතිවන එකයි. මෙහිදී මහින්දවාදීන් උත්සාහ කලේ එජාප විරෝධී මතයක් ශ්‍රිලනිපය තුල කෙමෙන් වර්ධනය කර අවුරුදු දෙකේ සම්මුති ආණ්ඩුව අවසන් වන 2017 අගෝස්තුව වන විට එම සම්මුති කාලය දීර්ඝ කිරීමට මෛත්‍රීට නොහැකි වන වාතාවරණයක් නිර්මාණය කිරීමයි. එවිට මෛත්‍රීට සිදුවන්නේ 2017 අගෝස්තු වන විට සන්ධාන ආණ්ඩුවක් ස්ථාපිත කිරීමටයි. අනික තමයි සම්මුති කාල සීමාව අවසන් වීම ලංවන විට ශ්‍රිලනිපයෙන් රජයට එකතුවී සිටින සමහරක් එයින් ඉවත්වීමට තිබූ අවදානම. මේ අවස්ථාවට මුහුණ දෙන්න රජය කලේ කිසි කෙනෙක් බලාපොරොත්තු නොවූ දෙයක්. එනම් 2017 අගෝස්තුවේදී පමණ වරකට වසරක් බැගින් දීර්ඝ කිරීමට තිබූ සම්මුති ආණ්ඩු එකඟතාවය එකවරම අවුරුදු 5 දක්වා දීර්ඝ කිරීම. මෙයින් ඇතිවූ තත්ත්වය නිසා පාද යාත්‍රාව ශ්‍රී ලංකාවේ ලඟ දේශපාලන අනාගතය නොසිතූ ලෙස වෙනස් කලා යැයි කීම අතිශයෝක්තියක් නෙමෙයි.

සම්මුති ආණ්ඩුවේ කාලය දීර්ඝ කිරීමත් දැනට තිබෙන දේශපාලන තත්ත්වය සහ නායකයින්ගේ ජන ප්‍රසාද ප්‍රතිශත අනුව නම් මහින්ද පාර්ශවයට දැන් යන එන මං නැහැ. එම නිසා දෙතුන් දෙනෙක් ආණ්ඩුවට එකතු වුණොත් පුදුම වෙන්න එපා. ශ්‍රිලනිපය අද තිබෙන තත්ත්වය යටතේ මෛත්‍රී සහ මහින්ද යන නායකයින් යටතේ නැවත එකතු කරන්න බැහැ.  දීර්ඝ කාලීන යහපතට ශ්‍රිලනිපයට ගත හැකි ක්‍රියා මාර්ගය නම් මහින්ද පාර්ශවය ඉවත් කිරීමයි. එය කලහොත් ශ්‍රිලනිපයට නැවත ඔළුව ඉස්සීමට අවුරුදු 8-10 ක් පමණ කාලයක් යන්න ඉඩ තිබෙනවා. මහින්ද තවදුරටත් දේශපාලනයේ රැඳී ඉන්නවා නම් මෛත්‍රීට සහ රනිල්ට ඇති අනික් විකල්පය නම් මීලඟ ජනාධිපතිවරණයේදීත් මෛත්‍රී පාර්ශවය සමඟ පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස මෛත්‍රීම ඉදිරිපත් කරමින්  විශාල ජයක් ලබාගෙන මහ මැතිවරණයකට යාමයි. මෙය සිදුවීමට මෛත්‍රී එක් වරක් පමණක් තරඟ කරන බවට දී ඇති ප්‍රතිඥාව වෙනස් කිරීමට සිදුවෙනවා.

2015 ජනාධිපතිවරණය දිනූ මෛත්‍රී වහාම පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා මහා  මැතිවරණයක් පැවැත්වීමෙන් දේශපාලන දිවිය අවසන් වන්නට තිබූ කිහිපයකගේ බලකිරීම නිසා ශ්‍රිලනිප සභාපතිකම මෛත්‍රීට භාරදීම සිය දේශපාලන දිවියේ කරන ලද විශාලම මෝඩකම බව මහින්ද මහතා දන්නවා ඇතැයි යන්නද මගේ උපකල්පනයකි. පාද යාත්‍රා යාමට ගත් තීරණය ඔහුගේ දෙවෙනි මෝඩකම යන්න අනික් උපකල්පනයයි.

එක දෙයක් නම් මට විශ්වාසයි. ජනාධිපතිවරණය කාලයේ ප්‍රසිද්ධියට පත්වූ ජයෝතිශ්‍යඥයා කී පරිදි මහින්ද මහතා නැවත රටේ නායකත්වය පත්වීමට ඇති ඉඩකඩ නම් ඉතාම සීමිතයි යන්න එම විශ්වාසයයි. පෞද්ගලිකව මට කණගාටුදායක සත්‍යය නම් එජාපය තනිවම ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට තිබූ ශක්තිය මෛත්‍රී මහතා දේශපාලනයේ ඉන්නා තාක් නැවත ඇති නොවන බවට ඇති මගේ අනුමානයයි. රනිල් මෛත්‍රී දෙදෙනාගෙන් මෛත්‍රීව තෝරාගන්න කැමති එජාප කීප දෙනෙකුත් ආණ්ඩුවේ ඉන්නා බව දන්නවා ඇති. කොටින්ම 2015 ජනවාරි මැතිවරණයේ පොදු අපේක්ෂක ලෙස මෛත්‍රී ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පැරදුණේ මහින්ද පමණක් නොවන බව එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයින් තේරුම් ගත යුතුයි. එවිට තිබූ අනික් විකල්පය වන රනිල් ඉදිරිපත්වීම සිදුවූවානම් විය හැකිවූ පරාජය සමඟ සසඳා බලනවිට එය පාක්ෂිකයින්ට එතරම් නරක දෙයක් නෙවෙයි. අනෙක් සඳහන් කල යුතු කරුණ නම් නුදුරු අනාගතයේ රනිල් සහ මෛත්‍රී යන නායකයින් දෙදෙනාගේ පැවැත්ම ඇත්තේ ඔවුන් දෙදෙනා එකට සිටින විට පමණක් යන්නයි.


(මේ ලිපියේ තිබෙන එක කරුණක් ලංකා ඊ නිව්ස් වල පළවී ඇති මේ ලිපියේත් තිබෙනවා. ඒ ලිපියේ වේලාව ලෙස ජූලි 29 දින ප.ව 11.30 ලෙසත් මගේ ලිපියේ වේලාව ජූලි 29 දින ප.ව 11.31 වීමත් අහඹු සිද්ධියක්. )