ගැණු නැත්තං අපි කපෝති

පිරිමි අපි විහිළුවට වගේ ගෑහැණුන්ව අවතක්සේරු කරල කථා කරනව සමහර වෙලාවට. ඒක පිරිමින්ගේ ජාතික විනෝදාංශයක් (National pastime) . ඒ වුණාට නක්කියට වගේ එහෙම කලාට මම දන්න ගොඩක් පිරිමි කාන්තාවන්ට ගරු කරනවා. ඒවගේම චෙෆාකි වගේ අය බිරින්ඳෑ වරුන්ට ඉතා ඉහලින් ගරු කරනව. කොච්චර ගරු කරනවාද කිව්වොත් ලඟින් යනකොට චෙෆාකිගේ දණිස් දෙක වෙවුලනවා කියල තමයි කට්ටිය කියන්නෙ.

ඒවගේම රටේ ආර්ථිකය පැත්තෙන් ගත්තත් කාන්තාවන් නැත්නං මේ රට කපෝතියි කිව්වට වරදක් නැහැ. ඒ අදටත් රටේ විදේශ විනිමය ගෙනෙන ප්‍රධාන මාර්ග තුනම රඳා පවතින්නේ කාන්තාවන් නිසා. විදේශගත ශ්‍රමිකයන්ගේ ආදායමෙන් විශාල ප්‍රතිශතයක් එන්නේ කාන්තා ශ්‍රමිකයන්ගෙන්. දෙවෙනි විශාලතම ආදායම් මාර්ගය වන ඇඟළුම් කර්මාන්තයෙත් ලොකු ප්‍රතිශතයක් සේවය කරන්නේ කාන්තාවන්. පාරම්පරික අපනයනයන්ගෙන් ප්‍රධානතම අපනයනය වන තේ නිෂ්පාදනයේ සියයට හැත්තෑවක් විතර උර දෙන්නේ කාන්තාවන්. මෙම කාන්තාවන්ගේ මහන්සියෙන් උපයන විදේශ විනිමයෙන් තමයි ඔය දේශපාලකයින්, දොස්තරලා වගේ අය සුඛෝපබෝගී වාහන ගෙන්න ගන්නේ සහ ඒවට ඉන්ධන එහෙම පිටරටින් ගෙන්න ගන්නේ. 

සිරිමාවෝ බණ්ඩාරණායක

තව අතකින් බැළුවොත් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව ඇරුණම අන් ක්ශේත්‍ර වල ලංකාවට කීර්තියක් අත්කරල දීල තියෙන්නෙත් කාන්තාවන්. ලෝකයේ ප්‍රථම අගමැතිනිය බිහිවුණේ ශ්‍රී ලංකාවෙන්. ඒ 1960 ජූලි 21 වෙනිදා. ඇමෙරිකාවේ කාන්තා විමුක්ති ව්‍යාපාර බිහිවෙන්නත් කලින්. ලෝක රූප සුන්දරී තරඟ වලින් එක් වතාවක් දෙවෙනි තැනත් 1985 දී පවත්වපු පලමුවන විවාහක රූප සුන්දරී තරඟයෙන් පලමු වන

රෝසි සේනානායක

සථානයත් ලබාගත්තේ ශ්‍රී ලාංකික කාන්තාවන්. මේවගේ තත්ත්වයේ ජයග්‍රහණයක් ලබා ගන්න පිරිමි පාර්ශවයට තවම හැකිවෙලා නැහැ. 

කලා කටයුතු ගත්තත් එහෙමයි. උදාහණයකට අර අසෝකයි, ක්ලියෝපැට්‍රයි, අනන්‍යායි, ගුරුවරියයි නැතුව පුවක් විතරක් තිබ්බනං රවියගේ බ්ලොග් එකට කවුද යන්නෙ. ඒක රවී ඇරෙන්න අනික් ඔක්කොම දන්නවා. 

බටහිර රටවලටත් කලින් යම් යම් ක්ශේත්‍රවල කාන්තා නියෝජනයක් ලැබූ ශ්‍රී ලංකාව තුල තවමත් කාන්තාවන්ට නිසි තැනක් ලැබෙන්නේ නැත්තේ ඇයි? මේකට වග කියන්න ඕන පිරිමි තමයි නේද? මගේ අදහස නම් ඉහල නිලයන් දරණ කාන්තාවන්ගේ ප්‍රමාණය අඩු එකට වග කිව යුත්තේ කාන්තාවන්මයි කියලයි. උදාහරණයකට දේශපාලනයේ කාන්තා නියෝජනය 25% කරන්න පිරිමින් කොතරම් උත්සාහ කලත් ඉදිරිපත් වන්න කාන්තාවන් නැත්නම් ඒක වෙන්නෙ නැහැ. ඒවගේම කාන්තාවන්ට අවශ්‍යනම් පිරිමින්ගේ කිසිම සහයෝගයක් නැතුවම ඕනෑම ක්ශේත්‍රයකින් ඉදිරියට එන්න ලංකාවේ බාධාවල් නැහැ. (මධ්‍යම ආණ්ඩුකාර පදවිය ගැන සංඝ රත්නයේ මතය සහ භික්ෂුණී සාසනය ඇති නොකිරීම වගේ ප්‍රශ්ණ අත හැරියොත්).

පෙරටුගාමීන් කියා ගන්නා කෛරාටිකයින් ආරක්ෂා කරගන්න හදන 93% ක් එලියට හැලෙන උසස් අධ්‍යාපන ක්‍රමයත් එක හේතුවක් වන්න පුළුවන්. විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුලත් වෙන්න බැරි වුනාම සමහර පහල මධ්‍යම පන්තියේ අය හෙද සේවාවට,  පිරිසිඳු කිරීමේ අංශයට, මැද පෙරදිග සේවයට වගේ දේවල් වලට යොමුවුණාට මුදල් තිබුණත් ගැහැණු ළමුන් උසස් අධ්‍යාපනයට යොමු නොකිරීමට සමහර දෙමව්පියන් කටයුතු කරනවා. මීට වඩා ලංකාව තුලම උසස් අධ්‍යාපන අවස්ථා ඇතිවෙනකන් ඒක විසඳෙන්නෙ නැති වුණත් සමහට කාර්මික අධ්‍යාපන අවස්ථාවලට කාන්තාවන් ගේ ඉදිරිපත් වීම පහල මට්ටමක තියෙනවා. ඒවා ගෑණු අයට සුදුසු රැකියාවන් නෙමෙයි කියල අයින් වෙනවනම් මොන නීති ගෙනාවත් ඒව හරිගස්සන්න බැහැ. අද යාන්ත්‍රික උපකරණ භාවිතය නිසා ශරීර ශක්තිය අවශ්‍ය කරන කාර්මික ක්ශේත්‍ර ඉතිරිවෙලා තියෙන්නේ ටිකයි. 

මට පෙනෙන තව හේතුවක් තමයි විවාහ වීම ජීවිතයේ ප්‍රධානතම අංගයක් වශයෙන් සිතීම. පිරිමියෙක් හොයාගන්න බැරි වෙයි කියල සමහර අංශවලට යොමු නොවන කාන්තාවන් ඉන්න පුළුවන්. ඒවගේම සමහර කාර්‍යාලීය රැකියා සඳහා එන අය තමන්ගේ රැකියා ක්ශේත්‍රය (career) තුල දියුණු කර ගැනීම  වෙනුවට මුල් තැන දෙන්නේ  පිරිමියෙකු සොයා ගැනීමටයි. ඒ අවශ්‍යතාවය සපුරා ගත්ත ගමන් ඒගොල්ලන්ගේ ජීවිත අපේක්ෂාවන් සියල්ලම වගේ ඉටුවෙලා ඉවරයි.  ටික කලකින් පසු විවාහ දිවියට ඇතුලත් වෙලා ළමයෙක් හදාගෙන රැකියා ක්ශෙත්‍රයෙන් ඉවත් වෙන එක හරියට චෙෆාකි උයනකොට පාවිච්චි කරන රෙසිපි එකේ තියෙන දේවල් වාගේ ඒවිදිහටම ගොඩක් අය කරනවා.

සාද වලදිත් බොහෝ විට පිරිමින් සංතෝස වන විට කාන්තාවන් කුස්සියක සිට සහයෝගය දෙනවට වඩා හොඳ නැත්ද පිරිමින් සමඟ එකතුවෙලා සහභාගී වෙන එක? ඒකට මත්පැන් පානය කරන්නම අවශ්‍ය නැහැ. පෞද්ගලික අංශයේ සාද වලදී මත්පැන් නොබොන කාන්තාවන් බොහෝ දෙනෙක් එසේ සහභාගී වනවා මම දැක තියෙනවා. ලඟදි තිබ්බ නෙළුම් යාය උත්සවයේ ආෆ්ටර් පාටි එකට මම හිතුවා කාන්තා සහභාගිත්වයක් තියෙයි කියලා. එම සාදයේ සිටියේ එකම එක කාන්තාවක් පමණයි. කාන්තාවන් සහභාගී වන අවස්ථාවලදී බොහෝ විට මත් පැන් පානයත් අඩුයි ඒවගේ ගොඩක් පිරිමි වඩා සංවරව සහභාගී වෙනවා. සමාජයේ පෙරමුණට ඒම, සම තැන ගැනීම, ආදිය බන්දේසියක තියල කවුරුවත් ගෙනත් දෙන්නේ නැහැ. එහෙම ගෙනත් දෙන්නත් ඒ අයට බැහැ. එය ලබා ගත යුත්තේ තම ඉදිරිපත්වීමෙන්, ආත්ම විශ්වාශයෙන් සහ අධිශ්ඨානයෙන්, කාන්තාවන් විසින්මයි. 

එක දේකින් නම් කාන්තාවගේ තැන කාටවත් ගන්න බැහැ. ඒ තමයි උතුම් මව් පදවිය. බොහෝ දෙනෙකුගේ ජීවිත වල සාර්ථකත්වය පිටුපස වගේම මගේ ජීවිතයේ සාර්ථකත්වය පිටුපසත් ඉන්නේ මගේ මවයි. මව් වරුන් ඇතුළු සියළුම ලාංකික කාන්තාවන්ට මට දිය හැකි තිලිණයක් තමයි මේ ගීතය. මගේ ගොඩක් රචනා වගේම මේ ගීතයත් සංගීතවත් කර ගායනා කලේ විශාරද ජගත් වික්‍රමසිංහ. මේ ගීතය නෙළුම්යාය දින ලබා දුන්න සී ඩී පටය ඇහුවනම් මුලටම තියෙන ගීතය වශයෙන් ඔබලා අහලා ඇති. 

මේ ගීතය පිදෙන්නේ මගේ මව ඇතුළු සියළුම මව්වරුන්ට සහ විවිධ කාලවල මගේ ජීවිතය වර්ණවත් කල සියළුම කාන්තාවන්ට. 

දැන් ලඳුන් සිංහාසනේ

සිවි සැටක් වූ මායමින්…හැඳි මිටක් දිග ණුවනකින්

පින තියෙන්නේ දොර කොනේ, කිවූ කාලය දැන් ගිහින්.

ලේවලින් පෙවු කිරිවලින්, දරු රැකී ගෙදරැති බුදුන්

තොටිලි පැදවූ අනුහසින්,  දැන් ලඳුන් සිංහාසනේ

අකුරු කියවූ ගුරු මවුන්, ඇදුරියන් සරසවි බිමේ.

දූවරුන් රැකි මව් වරුන් , රට මුදල් සෙවූ දූවරුන්,

රණ බිමේ යුධ සෙබලියන්, ගුවනෙ සරිසරු නියමුවන්

රටට බත දුන් ගෙවිලියන්,  ලකම ජයගත් බව කියයි.

කතුවරුන් හා කිවිඳියන්, කලා කෙත බැබලූ ලියන්,

පහන ගෙන දිවි රැකි කතුන්, දළු නෙලා තේ දුන් ලඳුන්

පථය දිනු ජයසිංහයන්, කිරුළු දිනු රූ රැජිනියන්,

අගමැතිනියක් ලක් දෙණින්,  ලොවම දන්නා බව කියයි.

සිවි සැටක් වූ මායමින්………හැඳි මිටක් දිග ණුවනකින්

පින තියෙන්නේ දොර කොනේ, කිවූ කාලය දැන් ගිහින්.

ලේවලින් පෙවු කිරිවලින්, දරු රැකී ගෙදරැති බුදුන්

තොවිලි පැදවූ අනුහසින්,  දැන් ලඳුන් සිංහාසනේ..

ගායනය සහ සංගීතය : විශාරද ජගත් වික්‍රමසිංහ

ගී පද : ඉයන් ලින්තොට 

ලොකුපුතා පල්ලෙහා කියල තියෙනවා සිංදුවේ මුල හරියේ මියුසික් අප්සෙට් කියලා. මේ සිංදුවේ ගයිඩ් එක මෙතන තියෙනවා. ඒකේ නම් ජගත් බොහොම ලස්සනට පලමුවෙනි වර්ස් එක කියලා තියෙනවා. එකම දේ අනික් හරිය පැහැදිලි නැහැ. වචන වලත් පොඩි වෙනස්කම්. ඒ වුණාට සංගීතය රස විඳිනවනම් මේක උඩ එකට වඩා හොඳයි.