අවුරුදු 75 විනාසය කල අයම රට ගලවාගන්න ඒම

සමාජවාදී වෙනුසුවෙලාවේ අද තත්ත්වය

හැත්තෑ පස් වසරක් සිටි දේශපාලකයින් අසමත් වූ නිසා ජවිපෙට බලය දෙමු යන්න අද ඇසෙන තර්කයක්. පහුගිය හැත්තෑ පස් වසරේ මොකද වුණේ කියන එක නොසිතා 2019 වුනා වගේ රැල්ලට ආවඩන මිනිස්සු ප්‍රමාණයක් ඉන්නවා. පහුගිය හැත්තෑ පස් වසරේ වුන ප්‍රධාන ආර්ථික සහ සමාජීය හානි සහ එය වුන ආකාරය ගැනයි මේ සටහන. 

1948 නිදහස ලැබීමෙන් පස්සේ ලංකාව කියන්නේ බොහෝ ආසියානු රටවලට වඩා දියුණු රටක්. ඒක වෙනස්වෙන්න බලපාපු දේවල් බොහොමයක ආරම්භය 1951 සහ 1956 කියන්න පුළුවන්.

1. 1951 බණ්ඩාරණායක ශ්‍රීලංකා නිදහස් පක්ෂය ආරම්භ කරනකම් අපේ රටේ භාෂාව සහ ජාතිය පදනම් වූ දේශපාලන පක්ෂ තිබුණෙ නැහැ. එවකට තිබුණේ දේශපාලන ක්‍රම මත පදනම් වූ දේශපාලන පක්ෂ. එක්සත් ජාතික පක්ෂය ධනවාදී ආර්ථික ක්‍රමයක් විශ්වාස කල අතර සමසමාජ පක්ෂය වාමාංශික ආර්ථික ක්‍රමයක් විස්වාශ කලා. මෙවන් බෙදීමක් තමයි ලෝකයේ අනික් රටවලත් තිබුණෙ. නායකත්වය ප්‍රශ්ණයක් මත එජාපයෙන් වෙන්වුන බණ්ඩාරණායක වාමාංශික වුනා පමණක් නෙවෙයි ඒමඟින් පමණක් බලය ගන්න බැරි නිසා මහ ජාතිය වූ සිංහලයන් ගේ ජාතිකත්වය අවුස්සන දේවල් කලා. පැය 24න් සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කිරීමේ පොරොන්දුව ආදිය නිසා රටේ සිටි අනිකුත් ජාතිකයන් වූ දෙමල සහ බර්ගර් ජාතිකයින් කොන් වෙන ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක වුනා. ඒවගේ සිංහලය විකුණල බලයට ආවම ජාතිවාදී දේවල් මෙන්ම ආර්ථිකයට විනාශ කාරී දේවල් එනම් වරාය, ප්‍රවාහණය ආදී දේවල් ජනසතු කිරීමටත් පටන් ගත්තා.

2. දෙවන හානිය වුනෙත් මේකාලෙම තමයි. 1947 නිදහස ලබපු ඉන්දියාව වාමාංශික ආර්ථික ක්‍රමයක් ක්‍රියාත්මක කලත් ලංකාවේ තිබුණේ ධනවාදී ක්‍රමය. 1956 බලය ගත්ත බණ්ඩාරනායක ඉන්දියාවේ ඉල්ලීමට එංගලන්තය සමඟ තිබූ ආරක්ෂණ එකඟතාවය අහෝසිකලා. එම එකඟතාවය අනුව ලංකාවට ආක්‍රමණයක් ආවොත් එංගලන්තය ලංකාව ආරක්ෂාවට හමුදා යෙදවිය හැකි ක්‍රමය අයින් කලා. එමඟින් ඉන්දියාට කලාපේ බලය බන්දේසියක තබල බාර දෙන්න බණ්ඩාරණායක ක්‍රියා කලා. ඒවගේම කටුණායක තිබුණු ඇමෙරිකානු ගුවන් හමුදා ඛන්ඩයත් පිටමන් කලා. මෙය නොවන්න ඉන්දියාවේ රෝ ඔත්තු සේවය නිර්මාණය කල දෙමල ත්‍රස්තවාදය රටට මෙතරම් හානියක් වෙන නොවන තත්ත්වයකට පාලනය කරන්න හැකිවෙනවා.  

3. තුන්වන හානිය කලේ 1960 පත්වුණ සිරිමා බණ්ඩාරණායක රජය. ඔවුනුත් ඉන්දියාව සහ වාමාංශික කඳවුර සතුටු කිරීමට ලංකාවේ තිබුණ තෙල් සමාගම් ජනසතු කලා. ඒවා ජනසතු කරල තමයි අද රටට විශාල හානියක් කල ඛනිජ තෙල් සංසථාව ඇතිකලේ. ඒ විතරක් නෙවෙයි තවත් ආර්ථික අංශ කීපයක්ම එලෙස ජනසතුවට ලක්වුණා. රක්ෂණ සමාගම් පවරාගෙන රක්ශණ සංස්ථාව ඇතිකිරීම වගේ දේවල්. ඒවායින් වුනේ දේශපාලන හිතවතුන්ට රැකියා දෙන්න එම ව්‍යාපාර නාස්තිකරල දැම්මා. 

4. රටට වුන දෙවන අවාසියට වගකියන්න ඕන එක්සත් ජාතික පක්ෂය. එහෙම නැත්නම් 1965-70 කාලයේ තිබුණ නායකත්ව කඹ ඇදීම. 1965 සිංගප්පූරුව විවෘත ආර්ථිකය හරහා විශාල වශයෙන් විදේශ අයෝජන ලබාගන්න කොට ඒක දැකපු ලංකාවේ මුදල් ඇමති ජේ ආර් ජයවර්ධන ඒකම ලංකාවේ ඇතිකරන්න උත්සාහ කලා. එම යෝජනාව පාර්ලිමේන්තුවට නොව එජාප ක්‍රියාකාරී කමිටුවට ගෙන්නගෙන ඒක පරාජය කරන්න එහි බහුතරය හිමිව තිබූ ඩඩ්ලි හිතවාදීන් ක්‍රියා කලා. එහෙම නොවන්න සිංගප්පූරුවට පසු අනිකුත් ආසියානු ටයිගර් ආර්ථික 3  වුන හොංකොං, දකුණු කොරියාව, සහ තායිවානය වගේ රටවලට  කලින් දෙවෙනියට ආයෝජන අරගෙන විශාල වශයෙන් දියුණු වෙන්න තිබ්බ අවස්ථාව රටට අහිමි වුනා.       

5. 1970 දී වුනේ තවත් අකරතැබ්බයක්. ඒ අවුරුද්දේ තිබ්බ මහ මැතිවරණයෙන් චන්ද 1,892,525 ගත්ත එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ආසන සුළු ගණනකුත් ඊට අඩුවෙන් චන්ද 1,839,979 ක් ගත්ත ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය විශාල ආසන ගණනක් දිනුවා. ඒ ආණ්ඩුව ජනසතු නොකල කර්මාන්තයක් නොමැති තරම්. රටේ විශාලතම විදේශ විනිමය ඉපයූ වතු ජනසතු කලා. ඒවගේම හොඳින් පවත්වාගෙන ගිය පෞද්ගලික ඉඩම් විශාල ලෙස පවරාගනිමින් ඉඩම් අයිතිය අක්කර 50 කට සීමා කලා. එවා පාලනය කරන්න දේශපාලන අතවැසියන් ගෙන් සමන්විත ජනතා වතු සංවර්ධන මණ්ඩලය (ජනවසම/JEDB )   සහ රාජ්‍ය වතු සංස්ථාව (SLSPC) ඇතිකරල වතු ආර්ථිකය කාබාසිනියා කිරීම ආරම්භ කලා. කොටින්ම කොහු ලණු කර්මාන්තයත් ජනසතු කරල හණ සංස්ථාවක් ඇති කලා. මේ ප්‍රතිපත්ති නිසා විශාල විදේශ ආයෝජන සිංගප්පූරුව ප්‍රමුඛ ටයිගර් ආර්ථික වලට යනකොට ලංකාවට කිසිම කෙනෙක් ආවේ නැහැ.      

6. හයවන හානිය තමයි 1971 කැරැල්ල. විශාල තරුණ පිරිසකගේ ජීවිත හානියට වඩා දෙයක් මේ කැරැල්ල නිසා වුනා. ඒතමයි දෙමල ත්‍රස්තවාදයට මූලික බීජය සැපයීම. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ යාපනය බන්ධනාගාරය කැඩීම ආදිය තමයි දෙමල අන්තවාදීන්ට ත්‍රස්තවාදී මාවතකට යන්න මූලික අදහස ලැබුණේ.

   

7. 1972 දී තමයි මේ රටට විශාලතම හානි වලින් එකක් ඇතිවුනේ. ඒ ලංකාව ජනරජයක් කිරීම. මේකත් ඉන්දියාව සහ වාමාංශික කඳවුරේ ඉල්ලීමක්. 1970 සිරිමා බලය ගත්තේ ජනරජයක් කරනව කියල නෙවෙයි. ඩඩ්ලි ආණ්ඩුව නොමිලේ දුන්න හාල් සේරු දෙකෙන් එකක් කපා හැරීමට විරුද්ධව හඳෙන් හාල් ගෙනත් දෙනව කියලයි. ජනරජයක් වෙන්න ඉස්සෙල්ල සුළු ජාතීන්ට තිබ්බ එක ආරක්ෂාවක් තමයි රටේ නඩු තීන්දුවකට විරුද්ධව එංගලන්තයේ ප්‍රීවි කවුන්සිලයට අභියාචනා කිරීමට තිබ්බ හැකියාව. ඒක ඕනම ජාතියක අයෙකුට රටේ උසාවි වලින් අසාධාරණයක් වෙනවනම් ස්වාධීන එංගලන්ත උසාවියට යන්න පුලුවන් වීම. එහෙම හැකියාවක් තිබ්බ නම් ජේආර් ගෙනාපු ව්‍යවස්ථා සංශෝධන වගේම රට කාබාසිනියා කල 18 සහ 20 සංශෝධන වගේ දේවල් ගේන්න අවස්ථාවාදී බල ලෝභී දේශපාලකයන්ට හැකි වෙන්නේ නැහැ. ඒ වගේම සරත් ෆොන්සේකා සිරගත කලා වගේ විරුද්ධවාදීන් සිරගත කිරීම් වලටත් ඉඩ තිබුණේ නැහැ. 

මේ 1972 ජනරජ ව්‍යවස්ථාව බෙදුම්වාදයේ මුල කිව්වට සමහර විට ඔබ එකඟ වෙන එකක් නැහැ. 1970 වෙනකන් උතුරු නැහෙනහිරත් බොහෝ විට හිටියේ එජාප හෝ ශ්‍රිලනිප මන්ත්‍රීන්. 1947 සිට තිබූ සමස්ථ ලංකා දමිල කොන්ග්‍රසය සහ එයින් කැඩී ඇතිවූ ෆෙඩරල් පක්ෂය තිබ්බත් ඔවුන්ට තිබුණේ ඉතාම සුළු නියෝජනයක්. 1972 ජනරජ ව්‍යවස්ථාව පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කල නිසා තමයි 1972 මැයි 4 දින ටී.යූ.එල්.එෆ් එහෙම නැත්නම් අමිර්තලිංගම් ප්‍රමුඛ අනික් සුළු දෙමල පක්ෂ එකතුවී බෙදුමවාදී පක්ෂය ඇතිකලේ. 1972 මැයි 22 ජනරජ ව්‍යවස්ථාව සම්මත වෙන්න දවස් 18 කට පෙර මේ සිද්ධිය වීම අහම්බයක් නෙවෙයි.      

8. 1977 දී විවෘත ආර්ථික ක්‍රමය හරහා සාමාන්‍ය දියුණුවක් ආවත් 1965 දී විවෘත කලානම් තායිවානය,දකුණු කොරියාව, තායිලන්තය වගේ රටවලට ගිය ඉලෙට්‍රොනික භාණ්ඩ නිශ්පාදන අයෝජන ආවෙ නැහැ. ආවෙ වැඩිපුරම බටහිර වෙලඳපොලවල්වලට ඇඟළුම් නිශ්පාදන ආයෝජන. ඒ වුණත් ඒවයින් විශාල රැකියා ප්‍රමාණයක් සමඟ විදේශ විනිමයත් ලැබුණා. අදටත් රටට කන්න දෙන කඩිනම් මහවැලි ව්‍යාපෘතිය වගේ දේවල් වුනේ ඒ කාලෙ. 

විවෘත ආර්ථික ක්‍රමය නිසා සහ රජයේ බටහිර ගැති කම නිසා 1991 වෙනකම් සවෘත ආර්ථිකයක් තිබ්බ ඉන්දියාව ඉතා කුඩා ලෙස සංවිධානය වෙමින් තිබ්බ EPRLF, EROS, PLOTE, LTTE, & EPDP වගේ සංවිධාන වලට ආයුධ සහ පුහුණුව සපයල උතුරේ යුද්ධය ඇතිකලේ ලංකාව අකර්මන්‍ය කරන්න. එතකොට පහුගිය අවුරුදු හැත්තැපහේ දියුණුවට ලොකුම බාධකය වුණේ මේ යුද්ධය 

9. එහෙම හොඳින් යනකොට ජවිපෙ ත්‍රස්ථවාදයක් පටන් ගත්තා. රජයේ රැකියාවක් කල පමණින් හෝ රූපවාහිණි නාලිකාවක ප්‍රවෘත්ති කියූ පලියට ඝාතනය කරන තමට සහ බොහෝ රාජ්‍ය දේපල ගිණි තියමින් මාහා විනාශයක් කරා රට ගෙනිච්චේ පහුගිය අවුරුදු 75 ගැන කියන ජවිපෙ. ඒකාලේ දවසක් ඇර දවසක් රට වැසීම නිසා මේ රට දාල ගිය විදෙස් ආයෝජකයන් අති විශාලයි.  මේ ගැන කලින් ලියපු පෝස්ට් එකක් මෙතන තියෙනවා.

රටේ ණය ප්‍රමාණය ඉහල යාමට විශාලම හේතුවක් තමයි විදේශ අධ්‍යාපනයට රටේ ඩොලර් වියදම් වීම. මේකට වග කියන්න ඕන තනිකරම ජවිපෙ. වසරකට 350,000 ක පමණ ප්‍රමාණයක් සාමාන්‍ය පෙල විභාගය කරනවා. එයින් 200,000 ක් පමණ උසස් පෙල විභාගය කරනවා. රටේ තියෙන විශ්වවිද්‍යාල වලට ඇතුලත් කර ගත හැක්කේ 25000 ක් පමණයි. 1980 ගණන් වල ඒ ගණන 5000 ක් විතර. සමාජවාදය ඉස්මුදුණේ තියාගෙන හිටපු රුසියාව සහ චීනයත් පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ආරම්භ කලත් මේ විනාස කාරයන්ට රටේ පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ඇති කිරීම ලොකු ප්‍රශ්ණයක් වුනා. 1989 උතුරු කොලඹ වෛද්‍ය විද්‍යාලය රජයට පවරා ගැනීමේ සිට සයිටම් පවරා ගැනීම දක්වා ගිහින් ලෝකේ පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල නැති රටවල් අතලොස්සෙන් එකක් බවට රට පත්කලා. ඒකෙන් වුණේ වසරකට ඩොලර් බිලියන් 2 ක පමණ මුදල් ප්‍රමාණයක් පිටරට යාම. පහුගිය අවුරුදු 30 ක මෙහෙම පිටරට ගිය මුදල් ප්‍රමාණයක් ඩොලර් බිලියන 60 ක් පමණ. රටේ මුළු විදේශ ණය ප්‍රමාණය ඩොලර් බිලියන 55 යි. 

රටේ දේශීය වෙලඳපොල කුඩා නිසා ලොකු රටවල් වල වගේ විශාල අපනයන කර්මාන්ත හදා ගන්න ලංකාවට බැරිවුණත් රටේ ළමයින්ට උසස් අධ්‍යාපනය දෙන එක අපිට කරගන්න තිබුණා. ඒවගේම බංගලා දේශය වගේ රටවලට බොහොම කලින් තමයි ලංකාවේ පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයක් 1979 දී ආරම්භ කලේ. අද ඒ රටවල් ඩොලර් බිලියන ගාණක් උසස් අධ්‍යාපනය විකුණලා හොයනවා. මේ රටේ කාලගුණය, මුහුදු වෙරල සහ ස්වාභාවික සෞන්දර්‍යය විකුණලා සංචාරකයින් ගෙන්වා ගන්නවා වගේ සිය ගුණයක් ආදායමක් විදෙස් සිසුන් උසස් අධ්‍යාපනයට ගෙන්වා ගත්තානම් හොයන්න තිබුණා.  අඩුම ගාණෙ වසරකට ඩොලර් බිලියන දෙක තුනක විදේශ විනිමය හොයාගන්නව වෙනුවට වසරකට ඩොලර් බිලියන දෙකක් අධ්‍යාපනයට විදේශ රටවලට යාමට සම්පූර්ණයෙන්ම වග කියන්න ඕන ජවිපෙ.

10. 1989 JVP කැරැල්ල මර්ධනය කරන්න රජය ගත්ත ක්‍රියා මාර්ග නිසා තමයි 1994 චන්ද්‍රිකා දිණුවේ. එයා කලේ ජේආර් ගෙනාපු වැඩ වර්ජනය තහනම් කල තිබුණ නිදහස් වෙලඳ කලාපයේ වැඩ වර්ජන කරන්න ඉඩ දුන් එක. ඒකෙන් විදේශ ආයෝජන වලට තිබ්බ ආකර්ශණය නැතිවෙලා ගියා. 

11.2001 සටන් විරාමයට පසේ ලංකාවට ආධාර දෙන රටවල් රනිල් ගේ රජයේ රීගේනින් ශ්‍රී ලංකා ව්‍යාපෘතියට ඩොලර් බිලියන 4.5 ක සහනදායී ආධාරයක් අනුමත කලා. එය ආවානම් රටේ දියුණුව ඇතිවී බල ව්‍යාපෘතිය අඩපණ වෙනා දුටු ජවිපෙ සහ චන්ද්‍රිකා රනිල්ගේ ආණ්ඩුව විසුරුවා හැරියා. මේ ක්‍රියාවේ ජවිපෙ සහභාගීත්වය ගැන අජිත් පැරකුම් මහතා ලියා තිබුණා.

12. 2005 දී ජවිපෙ මහින්දව බලයට ගෙනාවා. ඒකෙන් එක හොඳක් වුනා. ඒ යුද්ධය අවසන් වීම. ඊලඟට මහින්ද 2009 සිට කල දේවල් ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැනෙ. ආධාර දෙන රටවලින් සහ ලෝක බැංකුවෙන් සහනදායී පොලියට දෙන දීර්ඝ කාලීන ණය වෙනුවට චීනයෙන් 8% වැනි ගිණි පොලියට කිසිම දායමක් නොලබන වරායවල්, ගුවන් තොටුපලවල්, ක්‍රීඩාංගන, හරක් ලගින අඩි 100 පාරවල් හදමින් 2009 තිබ්බ විදේශ ණය ප්‍රමාණය 2015 වෙනවිට දෙගුණයක් කලා.

එතකොට නිදහසින් පසු අවුරුදු 75 දී මේරට කඩා වැටෙන්න විශාලතම දායකත්වය සපයල තියෙන්නෙ ජවිපෙ, මහින්ද ගේ 2009-2015 පාලනය, සහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය 1956 සහ 1970 කල සමාජවාදය පදනම් වූ ජනසතු කිරීම් කියන එක බොහොම පැහැදිලියි. 

දැන් ජවිපෙම මේක ආපහු හරවන්න සමාජවාදය ගේන්න බලය ඉල්ලනවා. මේරටේ මෝඩ මිනිස්සු ආර්ථික, දේශපාලන සහ ඉතිහාස දැනුම නැති නිසා රට කියුබාවක් හෝ වෙනුසුවෙලාවක් කරන්න ජවිපෙට චන්දෙ දෙන්න ගොඩක් ඉඩ තියෙනවා. 

පූරුවෙ වාසනාවකට මගේ දරුවන්ට දියුණු රටක පුරවැසි බව තියෙනවා. මටත් අවශ්‍ය වෙලාවක ගිහින් එක්තරා රටක පදිංචි වෙන්න හැකියාව තියෙනවා. එහෙම හැකියාවක් නැති අය අර කියුබාවෙන් සහ වෙනුසුවෙලාවෙන් සරණාගතයන් යනවා වගේවත් යන්න වෙන තත්ත්වයක් ඇති කරගන්න ජවිපෙ බලය ගේන්න.

මෙම අඩවියේ පළවන ලිපි කොපි කිරීමට හෝ වෙනස් කතෘ නාමයක් යටතේ අන්තැනක පළකිරීමට කිසිම බාධාවක් නැත. අන් ස්ථානවලින් කොපි කර මෙහි පළකරන ලිපි වලට නම් එම කතෘ වරුන්ගේ කොන්දේසි අදාල වේ.