හැම එකාගේම දේශපාලනය අවසන් වන්නේ යූඑන්පී යෙන්

-විසල් කරුණාරත්න විසිනි-

(ලංකා ඊ නිව්ස් -20­­­­16.සැප්.12, පෙ.ව‍‍‍‍‍‍‍‍.6.30) ඒ 1989 වසරේ අවසන් කාර්තුවේ දවසක්. ඒ වන විට කැරැල්ල මුළුමණින්ම වගේ මැඩ පවත්වා තිබුණත් රට සාමාන්‍ය අතට පත් වී තිබුනේ නැහැ. එවකට විසි ගණන් වල සිටි අපි කිහිප දෙනෙක් කොල්ලුපිටියේ දුප්පත් ක්ලබ් එකක බෝතලයක් වටේ රොක් වී සිටිය. කණ්ඩායම අතරේ සඳරුවන්, මංජුල, කල්‍යා, සිරිමල්, සරත් සහ කාෂ්‍යප හිටිය වගේ මතකයි. වැඩේට ස්පොන්සර් කෙළේ අලජ්ඡි සුනිල්. ඌ ඉන්ෂුරන්ස් එකේ පියන් කෙනෙක්. එය දෙපැත්තෙන් තාප්ප සහිත, වා කවුළු නැති තැනක්. දුමෙන් පොට් එක වැසී තිබුණ. දෙපැත්තේ අලවා තිබූ ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිවරයාගේ විවිධ ෆොටෝ, ක්ලබ් එකේ අයිතිකාරයා තද ප්‍රේමදාස වාදියෙක් බව කියා පෑවා.

තැන හෝ නොතැන අපගේ සැලකිල්ලට එතරම් ලක් වූයේ නැහැ. අපි මහ හඩින් සහ සුපුරුදු ලෙස දේශපාලන සංවාදයක නිරත වී සිටියා. වැඩි දෙනෙක් කැරැල්ලට ප්‍ර‍ථම ජවිපෙන් ඉවත් වී නව ප්‍ර‍වනතාවය සමග හිඳ, එකවිට ප්‍රේමදාස රජයෙන් සහ ජවිපෙන් තර්ජන තිබූ එවුන්. විප්ලවවාදී කොමියුනිස්ට් සංගමය, නව සමසමාජ පක්ෂය, මහජන පක්ෂය ආදී යේ දේශපාලන රස්තියාදුවේ ගිය එවුන්. උතුරේ සහ දකුණේ වෙන වෙනම විප්ලව දෙකක් කර, ඒවා නැවත ඒකාබද්ධ කර ශ්‍රී ලංකා-ඊලාම් සමාජවාදී සමූහාණ්ඩුවක් සැදීමට යෝජනා කළ එවුන් ද සිටිය. අවට මේස වල සිටි එවුන්ට අපගේ සංවාදය එතරම් ගණනක් නැති වුනත් ක්ලබ් එකේ හිමිකරුට එය එතරම් දිරෙව්වෙ නැහැ. වරක් දෙවරක් පමණ අප අසලට පැමිණි අයිතිකරු ‘මල්ලී දේශපාලනේ කතා කලාට කමක් නැහැ ජනාධිපතිතුමාට බනින්න එපා’ යැයි අවවාද කළා. අපි ඒ ගැන එතරම් තැකීමක් කළේ නැහැ. දිගටම ප්‍රේමදාසව පතුරු ගැසුව. මලේ උපරිමයට ගිය අයිතිකාරයා එකවරම අප වෙත කඩා පැන සිරිමල් ගේ කොලරයෙන් ඇද ඌව එලියටම ඇද දැම්මා. අනෙක් එවුන් ෂේප් එකේ එළියට එන අතරේ අලජ්ජියා ඉතිරි කොටය සහ බයිට් එක ඔතා ගෙන එන්න තරම් තීක්ෂණ වුන.

යූඇන්පී කාරයෝ දිහා බැලුවේ අමදේව කරේ තියාගෙන ජිප්සීස්ලා දිහා බැලුවා වගේ

ඒ කාලයේ අපි යූඑන්පී කාරයෝ දිහා බැලුවේ අවඥාවෙන්. හරියට අමරදේව කරේ තියාගෙන ජිප්සීස්ලා දෙස බැලූ ලෙසමයි. සමාජයේ නිතර යූඑන්පී කාරයෝ හමු වුනත් උන් සමග වැඩි බජනයක් තිබ්බෙ නැහැ. උන් හෝටල් වල, ෆැක්ටරි වල වැඩ කරන අතරේ අපි විප්ලවවාදී පක්ෂ හදන්න, සමාජ විප්ලව කරන්න තරුණ අවධිය ගෙව්ව. විනෝදකාමී තරුණ අවධිය අහිමි කරගෙන නිශ්ප්‍රයෝජන ලෙස එය වැයකරද්දී උන් ඒ සියල්ල විඳින ගමන් ජාතික ආර්ථිකයටත් දායක වෙලා. අපි අසමානතාවය ඉවත් කරන්න කතා කරන විට යූඑන්පී කාරයෝ අව වරප්‍ර‍සාදිත ප්‍රේමදාස ව ජනාධිපති කළා.උන් ඒ මිනිහගෙ ජාතකේ සොයන්න ගියේ නැහැ.

බාර් එකේ සිදු වීමට වසර තුනකට පමණ පසුව 1993 මුල දී තරඟ විභාගයකට මුහුණ දී එයින් පාස් වී මා රජයේ රැකියාවකට යනවා. අදත් සමහර දේශපාලන විචාරකයින් ප්‍රේමදාස ව සලකන්නෙ අධිපතිවාදී දුෂ්ඨ පාලකයෙක් ලෙස. ඒත් මිනිහගෙ කාලයේදී රජයේ රැකියාවල් වලට බඳවා ගත්තේ තරඟ විභාග තියලා අතිශයින් ස්වාධීන ක්‍ර‍මවේදයක් මත. නැතිනම් වමේ අතීතයක් හිමි අයෙකුට යූඑන්පී රජයක් යටතේ රජයේ රැකියාවකට යන්න වෙන්නෙ නැහැ. යූඇන්පී ආණ්ඩුවේ ජේආර් ගේ කාලයේදී අපේ අක්කාට ගුරු පත්වීම නැතිවුනේ එහෙමයි. තාත්තා සමසමාජ නිසා අක්කාගේ නම යූඇන්පී ශාඛා සමිතියෙන් කැපුවා. ප්‍රේමදාසගෙන් පසුව පත් වූ කිසිම රජයකින්, යහපාලන රජයෙන් පවා රජයේ පත් වීම් වලට බඳවා ගැනීමේදී තවම එවැනි සාධාරණ ක්‍ර‍ම වේදයක් සකස් කර නැහැ.යම් ආකාරයකින් ප්‍රේමදාස ඔහුගේ නිල කාල දෙක ගෙව්වා නම් බොහෝ ප්‍ර‍ජාතන්ත්‍ර‍වාදී අයිතීන් සමාජයට එකතු වෙන්න තිබුණාය යන්න මගේ පුද්ගලික මතයයි.

කාලය ගෙවී ගියා. මා කොළඹින් බැහැරව වැඩ කල නිසා නිතර නිතර අනෙක් අය හමු උනේ නැහැ. එසේ හමු නොවුන වසර 5 වැනි දීර්ඝ කාලත් තිබුණ. සඳරුවන් තමාගේම කාර්යාලයක් පවත්වා ගෙන ගිය නිසා කොළඹ පැමිණි විට ඉඳහිට එයට ගොඩ වදින්න නම් අමතක කෙළේ නැහැ. සමහර විට එහිදී පරණ එවුන්ව හමු වූ අවස්ථාත් තිබුණ. ඒ එක් දවසකදී පත්තර වල දේශපාලන කොළම් කියන පත්තර කාරයන් පිරිසක් සඳරුවන් හමුවෙන්න කාර්යාලයට ඇවිත් හිටියා. සුපුරුදු ලෙසම හවස කට්ටිය බෝතලයක් වටේ රැස් වුනා. ඒ වෙනකොට රනිල් චන්ද්‍රිකා ආණ්ඩුව එල්ටීටීඊය සමග සාම ගිවිසුමක් අත්සන් කරන්න යනව. අර පත්තර කට්ටිය සඳරුවන්ගෙන් ඇහුව මොකද ඒ ගැන කියන්නෙ කියල. ‘වම්මු කරන්න ඕනෙ වැඩක් ධනපති පක්ෂ කරනවා. වම්මු ජාතිවාදය අදිනවා. කෙළින් ඉඳගෙන මේකට පක්ෂව ලියපල්ල‘ සඳරුවන් කීව. අන්තිමේ ඔක්කොම ඒ මතයට තමයි ආවේ. ඒ සති අන්තෙ අර පත්තර කට්ටිය ලියූ කොළම් වල සඳරුවන්ගේ මතය ලියැවිලා තිබුනා. එතකොට ඊ නිව්ස් පටන් අරන් තිබුනෙ නෑ.  ගෙවී ගිය දීර්ඝ කාලය තුල අප දේශපාලණිකව පරිනාමයට ලක් වී තිබුණ. පුදුමයකට මෙන් වැඩි දෙනෙක් යූඑන්පී හිතවාදින් වී සිටියා. අපමණ විවේචන යූඑන්පියට එල්ල කරන අතරේත් අනෙක් දේශපාලන පක්ෂ වලට වඩා යූඑන්පිය ඉදිරියෙන් ඉන්න බව වැඩි දෙනෙක් ගේ පිලිගැනීම උනා. මාරාන්තික ධනපති විරෝධීන්, වරක් බෙල්ලෙන් ඇද එලියට දැමූ යූඑන්පිය ට හිතවාදී වීම සහ අප සමානව වමේ අතීතයක් හිමි වැඩි දෙනෙක් සමාන ලෙස යූඑන්පී හිතවාදීන් වීම දේශපාලනිකව සලකා බැලිය යුතු ප්‍ර‍පංචයක්. 

අතිශය දුෂ්කර තත්වයක් යටතේත්, ජාතිවාදය සමාජයේ නිල මතය වී තිබිය දීත්, පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ ජාතිවාදී කොටස් නායකත්වයට පොර අල්ලද්දීත් රනිල් ගේ නායකත්වයෙන් යුතු යූඑන්පිය එයට යට නොවීම මෙම ආකර්ෂණයට ආසන්නතම හේතුව විය හැකියි. අප බොහෝ දෙනෙක් යුද විරෝධීන් වී සිටියා. සාමකාමී විසඳුමක් මගින් ජාතික ප්‍රශ්නය විසඳිය හැකි බවට දැඩිව විශ්වාස කළා. ඒ වගේම බොරු සමාජවාදී සිහිනයෙන් වැඩි දෙනෙක් අවදි වී සිටියා. ලංකාවේ ඉන්න නියැන්ඩර්තාල් වම්මුන්ගේ කුහක දේශපාලනයෙන් හෙම්බත් වී සිටියා.

බණ්ඩාරනායක පොඩි මිනිහාට තැන දුන්නා කීවට පක්ෂ දෙකක පොඩි මිනිස්සු දෙන්නෙක් ඉහළම තැනට දෙපාරක්ම ගෙනාවේ යූඇන්පී කාරයෝ

ඉතිහාසයේ දරුණුතම පවුල් වාදය, ප්‍ර‍ජාතන්ත්‍ර විරෝධී පාලනය පෙරලන්න ඉදිරියට ආවෙත් යූඑන්පී කාරයෝ. සමාජයේ විවිධ ස්ථර එම ක්‍රියාදාමයට දායක වූවත් නැවත වරක් සමාජයේ පහල තීරුවේ ග්‍රාම සේවකයෙක් ජනාධිපති කළේ යූඑන්පී කාරයෝ. ඒ වෙනුවෙන් පෝස්ටර් ගැහුවේ, වේදිකා හැදුවෙ, ගෙවල් ගෙවල් ගානෙ ගියේ උන්. බණ්ඩාරනායක පොඩි මිනිහාට තැන දුන්නා යැයි නිතර නිතර දේශපාලන විචාරයකයින් කීවත් හැබැහින්ම පක්ෂ දෙකක පොඩි මිනිස්සු දෙන්නෙක්ව රටේ ඉහලම තනතුරට වරක් නොව දෙවරක්ම ඔසවා තැබුවේ යූඑන්පී කාරයෝ. මෙවරත් උන් මෛත්‍රීගේ ජාතකේ විතරක් නොවෙයි දේශපාලන ඉතිහාසයත් අමතක කරල තමන්ගේ පූර්ණ කැප වීම මත සමාජ වෙනසකට උර දුන්නා. පහළ යූඇන්පී කාරයන් පමණක් නොවෙයි, යූඇන්පී නායකයන්ගෙනුත් මෛත්‍රීව දැනගෙන ඇසුරු කරලා තිබුනේ කිහිප දෙනෙක් විතරයි. ඒත් සමාජ වගකීම ගත්ත. වටිනම දේ නම් ඒ ගැන උජාරු කතා කියන්නේ නැතිව, ‍පඬි ටෝක් දෙන්නේ නැතිව, ඒ වෙනුවෙන් පංගු කාරිත්වයක් අපේක්ෂා නොකර නිහතමානීව කැප වීමයි.

යූඑන්පී කාරයෝ තුල ඇති විවිධත්වය අපේ දූපත වගේම විචිත්‍රයි; චමත්කාර ජනකයි. මෙවර මහ මැතිවරණයේදී, කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයේ එවුන් අලියට ඡන්දය දී, සිංහල ජාතික වාදී චම්පික, ක්‍රිස්තියානි පාස්චර් වරයෙක් වන ඉරාන්, දෙමළ මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරී මනෝ මෙන්ම මුස්ලිම් මුජිබර් වත් එක විට පාර්ලිමේන්තුවට යැව්වා. ඒ ප්‍ර‍සිද්ධ ටියුෂන් කාරයෙක්, මාධ්‍ය අතික්‍ර‍මණය කළ සහ කලාවට සම්බන්ධ සුවිශේෂ සිවිල් චරිතයක් වූ සන්නස්ගලවත් ගෙදර යවලා. මගේ මනාප තුනෙන් එකක් වෙන් කළෙත් සන්නස්ගලට (ඉතිරි දෙක රනිල්ට සහ මනෝට). ලංකාවේ වෙනින් කිසිම පක්ෂයකින් මේ විවිධත්වය චමත්කාර බව අපේක්ෂා කරන්න බැහැ. වරක් කොළඹ මහනගර සභා මැතිවරණයේදී තම අපේක්ෂක ලැයිස්තුව ප්‍ර‍තික්ෂේප වී තිබිය දීත් මහින්දට දිනන්න නොදී නොදන්නා ස්වාධීන කණ්ඩායමකට ඡන්දය දී තම ගෞරවය රැක ගන්න යූඑන්පී කාරයෝ සමත් වුනා. 

ඉතිරි වෙලා ඉන්න සමසමාජ හම්පඩයෝ ටික පොදි බැඳගෙන බුලත් කොලයට ඡන්දය දෙන කොට ජයම්පති ව ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පත් කරලා ඔහුට වැදගත් වගකීමක් දුන්නෙත් යූඑන්පී කාරයෝ. ඒ අනෙක් ප්‍ර‍ධාන පක්ෂ පැරදුන එවුන්ව රොතු පිටින් ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පත් කරන අතරේදි. (ආශුවානම් මොකට පත් කළාද මන්ද?) වමේ පතාකයෙක් වූ ලාල් විජේනායක වගේ උගතෙක්ව නිසි තැනට පත් කරලා සමාජයට සේවයක් ගන්නෙත් යූඑන්පී කාරයෝ. ගේම් කාරයෝ දෙතුන් දෙනෙක් හැරෙන්න පාර්ලිමේන්තුවට පත් වූ බහුතර යූඑන්පී කාරයෝ ජනවාරි 8 වෙනස ගැන වගකීමක් සහිතව ක්‍රියාත්මක වෙනව. දූෂණයට නිරාවරණය නොවී සිටීමට උත්සාහ දරනවා. පින් ඇමති කම් දරන ශ්‍රී ලංකා ඇමතියෝ සම්මුති ආණ්ඩුව වෙනුවට තනි පක්ෂ රජයක් ගැන නන් දොඩන විට තනිව රජයක් පිහිටුවීමේ හැකියාවෙන් යුතු යූඑන්පී කාරයෝ සම්මුති රජය පවත්වාගෙන යෑමට කැප වී සිටිනවා. පක්ෂ දෙක අතර ප්‍ර‍තිවිරෝධතා ඇති නොවන ලෙස විනයකින් යුතුව කටයුතු කරනවා. තමන් බලයට පත් කළ ජනාධිපති වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවා. මේවා අගය කළ යුතු තත්වයන්.

මෛත්‍රී 65 වන සංවත්සරයේදී අත ලකුණින් තරඟ කර තනි ශ්‍රී ලංකා රජයක් පිහිටුවන බව තම පාක්ෂිකයින්ට ශපථ කළා. ඒත් රනිල් සම්මුතිවාදී රජයක් පවත්වා ගෙන යෑමේ වාසි තම පාක්ෂිකයින්ට පැහැදිලි කළා. තනිව රට හදන කාලය ඉවරයි කියලා කෙලින්ම කිව්වා. 2020 දී රටක් ලෙස ණය බරෙන් නිදහස් වන බවත් මෙම ණය බර ඉදිරි පරම්පරාවට නොපවරන බවත් ප්‍ර‍කාශ කලා. අද පවතින ආර්ථික අර්බුදයෙන් ගොඩ ඒමේ සංයුක්ත වැඩ සටහනක් යෝජනා කර ඇත්තේ හෝ යූඑන්පියයි. වෙනින් කිසිම පක්ෂයකට එවැනි ප්‍රායෝගික යෝජනා නැහැ. ඒ යෝජනා ජනප්‍රිය නොවුනත් යූඑන්පී කාරයෝ ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවා.  අනෙක් එවුන් කරන්නේ යූඑන්පී යෝජනා ක්‍රියාත්මක කරන්න නොදී ඒවාට බාධා කිරීම පමණයි.

මා එතරම් දැන හැඳුනුම් කමක් නොතිබූ ප්‍ර‍ගීත් එක්නැළිගොඩ දිනක් සඳරුවන් ගේ කාර්යාලයේදී හමු වී පිරිස සමග බෝතලයකට සෙට් උනා. ඒ 2010 ජනාධිපතිවරණය ආසන්නයේ දිනක්. සුපුරුදු දේශපාලන සාකච්ඡාවේදී අපගේ විශේෂ අවධානය වුනේ වීරවංශ සහ චම්පිකටයි. එහිදී ප්‍ර‍ගීත් ඔහුට සුපුරුදු උපහාසයෙන් කියා සිටියේ හැම එකාගේම දේශපාලනය අවසන් වන්නේ යූඑන්පී යෙන් බවයි. දැන් එයින් බොහොමයක් සත්‍ය වෙලා. ඉතිරියද ඉදිරි දිනකදී සත්‍ය වේවි. සම්මුතියේ කෙළවර එහෙම තමයි කියලයි මට පේන්නේ..

-විසල් කරුණාරත්න විසිනි-